Thoès

Ik kóm van de A73 aaf, nog efkes en ik bin d’r haos
Noow nog euver un paar van die rot rotondes gekraos
‘Henriëtte-Roland-Holstlaan’, de navigatie kump hièl vraemp binne
‘Henriëtte-Roland-Holstlaan’, wie hebbe ze ut oeits kinne verzinne
 
‘Shakespearelaan, nao 200 maeter kièr-um’ klink al un stök baeter
Maar ja, ik bin d’r haos, ouk det klop alweer van genne maeter
Ut kin wat flotter want wie mich lets emus nao ós woeënlokatie vroog
Knikde dae begrièpend wie ik zag: ‘Dao wao ens de Knoepert loog’.
 
Alderwetse name halde ós Blièrick un stök logischer beejein
Sóms loupe tösse al die vraemde schrièvers de regels oèterein
En tösse al die vraemde buim zeen ik de gojje waeg neet mièr
Blièkbaar interesseerde det de bedinkers van dae kwats gen zièr
 
Ut Dellesträötje stelt niks veur, maar wie klein ut ouk is
Ouk det wuùrt door genne zeukende Blièrickse gemis
Meschiens beej de Sint Hubertusstraot mótte we effe dinke
Want det is as Schoeëlsträötje bekinder in de oère bliève klinke
 
Ouk ut straotbeeld is door de modernen tièd opgeslörp
Leep ik vruùger euver de Laan ónder de buim richting dörp
En meus ik op de mert die destièds moèje Kloeësterstraot in slaon
Tösse Koopal en ut pliessieburo woort mich de veurdeur aope gedaon
 
Ut waas as of we de hoèskamer van ós Blièrick binne kwame
Met allemaol bekinde name met sierlikke letters op de rame
Mien vootstappe woorte inens door ut kloppe van mien hert begeleid
Un slordig kassa-bunke van Bol-de-Swart kwaam veurbeej geweid
 
Ik leep door en woord haos met mien ouge toe nao hoès gedrage
Van rechs rook ik Verbaan ziene vis in vluchtige windvlage
Die lekkere bekkerslóch van Mercus kwaam van d’n andere kant
Toen veulde ik, heej pakde Blièrick mich beej de hand
 
Det is allemaol neet mièr en zeker gen frustratie
Maar met herkinbare straotname in ós navigatie
Van wie ut vruùger hoot en wie d’r woort gesmoès
Kwaam ik toch met un wermer geveul weer thoès