Ut blief de plek wao mien veurelders eur buuetjes meerde
Al mièr as dreej ieuwe zien ze d’r al daen tièd bliève hange
En daorum bis dich Blièrick de plek wao mien hert veur sleit
Op unne moèje Pinkstermorge in 1947 bin ik gebaore
En greujde op in die baeregezellige Lieuwerikstraot
Beej tant Jansse ging ik bietse veur det zelfgebakke kukske
Ut gebeurde in mien Blièrick wao ik Blièricks bin gewaore
Op de Aloysiusschoeël lièrde ik laeze en schriève
Met de ermkes euverein meuste we Nederlands praote
De Siem vertelde euver Blariacum en die stoere Germane
Vanaaf daen tièd wis ik al, in Blièrick wil ik altièd bliève
In de winter ginge we nao de bös, al waas ut ouk stein-kald
Rölse van de scheetberg en drinke in ut Mièrbaekske
Vlag verovere in de struùk en dan weer muùg nao hoès
Toen veulde ik al Blièrick, det ik van dich hald
Of ik ut Blariacum ging haole det meus nog blièke
Wiskunde, geschiedenis en dreej verschillende tale
Ik heb ut gehaold, maar wat ik dao ouk moch óntdekke
Veur ut ièrs nao knappe Blièrickse maedjes kièke
In deens meus ik schuttersputjes grave en op wach
Veur ut ièrs waas ik langer weg van mam eure geroète scholk
Ik lièrde veur mich zelf te zörge en op mich zelf te zièn
En waas bliej as de letste trein mich weer nao Blièrick brach
In de stad op de lappe gaon en met leuke schikse gesmoès
Danse beej de instuif en kleppe beej Lei van de Scotch club
Met un stök in de hakke midde in de nach euver de brök
Gelökkig weer truuk in Blièrick, hièl vertrouwd weer thoès
Ik ging trouwe en vónd un hoès midde in ut dörp
D’r kwame kinder, ik meus nog lière, ik meus van alles
Sporte, werke en dao naeve genete van ós eige Vrijbuiters
Ik vergoot Blièrick en mich zelf, ut laeve had mich opgeslörp
De helf van mien laeve met de fiets door waer en wind
De dräödjes en kaebelkes van de Pope ware 35 jaor mien passie
Vuùl collega’s woorte vrinde en andere bleve ieuwig vraemde
Maar dich Blièrick bleefs al die jaore miene beste vrind
As ik door de Kloeësterstraot loup dan dink ik ‘wie duueds’
Die laege winkels en steeds maar minder gezellige kefeekes
Ik vluch gauw de Helling aaf en zet mich op ut terras van Sur Meuse
Um mich huùr se Blièricks praote, det mak mich dan weer gruuets
Wao zien ze gebleve: d’n Haosboer, Welles en die
Smeliënboerderiej
De scheetberg leet wièd verborge in klaverblaad Zaarderheike
Staekbaerskes vange in ut Brook det kin se ouk al schödde
Wie kin ut Blièrick, de maks mich altièd toch weer bliej
Noow bin ik alder en schrièf nostalgische verhäölkes in ut
plat
Ik verdeep mich in de historie van ós dörp aan moder Maas
En leg herinneringe oèt mien ganse laeve veur de minse vas
Want Blièrick en mien Blièricks zien miene allergroeëtste schat.
